Τι θα γινει αν σταματατησουν τα like?

13/

Ο καλλιτέχνης και συνθέτης Benjamin Grosser ο οποίος επικεντρώνεται στις πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιπτώσεις του ίντερνετ  περιγράφει τον εαυτό του σαν ένα «μακρόχρονο και δυνατό» χρήστη του Facebook. 

Λίγα χρόνια πριν, συμπέρανε κάτι ανησυχητικό για τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον τρόπο λειτουργίας της πλατφόρμας. Συνειδητοποίησε ότι δείχναμε μεγάλο ενδιαφέρον για τον αριθμό των likes και των comments παρά για το περιεχόμενο της συζήτησης που είχαμε ανεβάσει στον εν λόγω διαδικτυακό χώρο. 

Περίπου 1,3 δισεκατομμύρια χρήστες του Facebook κάνουν πάνω από 3 εκατομμύρια likes και comments κάθε μέρα. Έρευνες έχουν δείξει ότι κάθε φορά που δεχόμαστε ένα like το κέντρο επιβράβευσης του εγκεφάλου μας διεγείρεται.



Όσο πιο έντονη είναι η ενασχόληση κάθε χρήστη με το Facebook τόσο πιο πολλά είναι τα likes και τα comments που δέχεται άρα τόσο πιο μεγάλη είναι και η επιβράβευση που νιώθει. Το γεγονός όμως ότι η έντονη ενασχόληση με το Facebook συνδέεται με χαμηλή αυτοεκτίμηση αποδεικνύει ότι ο έπαινος των likes δεν συνεισφέρει στην ουσία στην προσωπική μας ευημερία.

Με το να κοιτάμε με αγωνία τον αριθμό των likes και των διαδικτυακών μας φίλων αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε την φιλία με ποσοτικούς όρους. Πόσους φίλους έχω; Πόσοι έκαναν like στο κείμενο που έγραψα; 

Ο Grosser λοιπόν αποφάσισε να ερευνήσει το πως οι μεγάλοι κόκκινοι αριθμοί στο Facebook επηρεάζουν τον τρόπο που χρησιμοποιούμε την πλατφόρμα και τι θα γινόταν αν αυτοί οι αριθμοί εξαφανίζονταν.



Δημιούργησε λοιπόν το «Facebook Demetricator» μια διαδικτυακή πλατφόρμα η οποία αφαιρεί όλες τις αριθμητικές ειδοποιήσεις από το Facebook. 

Οι χρήστες πλέον δεν βλέπουν τον αριθμό των likes και των comments τους. Βλέπουν μόνο την έκφραση «αρέσει σε ανθρώπους». O Grosser δήλωσε ότι σκοπός του ήταν να επέμβει σε ένα σύστημα με στόχο να εξετάσει πώς το σύστημα αυτό αλλάζει το ποιοι είμαστε και το πως λειτουργούμε.

Η υπηρεσία αυτή δημιουργήθηκε το 2012 και μέχρι τώρα έχει τραβήξει 1000 χρήστες. Η δουλειά  αυτή του Grosser η οποία έχει χαρακτηριστεί ως «δημιουργική πολιτική ανυπακοή στην πολιτική εποχή» αποδεικνύει σύμφωνα με δηλώσεις του, ότι το Facebook μας ενθαρρύνει να συμμετέχουμε σε ένα παιχνίδι «κοινωνικής συσσώρευσης». Με άλλα λόγια όταν μας ρωτάνε πόσους φίλους έχουμε υποσυνείδητα ενθαρρυνόμαστε να αυξήσουμε και άλλο τον αριθμό. Όταν εμφανίζεται η κόκκινη ειδοποίηση «+1» αισθανόμαστε ότι υπερέχουμε σε κοινωνικότητα έναντι των άλλων.



Μέχρι τώρα ομόφωνα οι χρήστες του «Demetricator» αναγνωρίζουν την ανακούφιση που νιώθουν όταν δεν χρειάζεται να μετρούν ανταγωνιστικά  πλέον αριθμούς, αλλά να προσέχουν το περιεχόμενο της κάθε συζήτησης ή σχολίου που αναρτάται στο Facebook. 

Όταν η ανάγκη μας για προσωπική ευημερία συνδέεται με αριθμούς γινόμαστε κυνηγοί σε ένα παιχνίδι αριθμών, όταν οι αριθμοί φεύγουν ο ανταγωνισμός εξαφανίζεται!!!!!!

Πηγή: το θεμα 

Στην Κορινθο το ενα απο τα δυο τυχερά δελτία του τζοκερ

Το ενα απο τα δυο τυχερά  δελτίο του τζοκερ παίχτηκε στην Κορινθο . 9.200.000 ο υπέρ τυχερός και απο αυριο στην πόλη θα κατεβαίνουν στον πεζόδρομο για καφε και θα κάθονται ατέλειωτες ώρες στις καφετέριες κοιταζοντας ο ένας τον αλλο καχύποπτα ....μήπως διακρίνουν καμία πονηρή κίνηση . Ουε και αλίμονο οποίος αυριο παει για καφε και ειναι πιο διαχυτικός απο οτι συνήθως ουρά για δανεικά ......και αγύριστα !!!!! Τέλος πάντων συγχαρητήρια και καλοφαγατα .....!!!!!

Ποσο " αηδία" νιώθεις ανάλογα με τις πολιτικές πεποιθήσεις

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να μαντέψει κανείς τις πολιτικές πεποιθήσεις κάποιου άλλου και οι επιστήμονες βρήκαν έναν ακόμη - κάπως απρόσμενο: Πώς και πόσο αηδιάζει. 

Με δύο λόγια, οι δεξιοί και οι συντηρητικοί αηδιάζουν διαφορετικά και πιο έντονα από ό,τι οι αριστεροί και οι προοδευτικοί.

Η νέα έρευνα προσθέτει ακόμα ένα επιχείρημα υπέρ της ενισχυόμενης τάσης τα τελευταία χρόνια να αναδεικνύονται οι βιολογικοί παράγοντες στην πολιτική. 

Όλο και συχνότερα, οι νευροεπιστήμονες, οι ψυχολόγοι και οι βιολόγοι τείνουν να πιστέψουν ότι οι πολιτικές πεποιθήσεις και ιδεολογίες επηρεάζονται όχι μόνο από τη λογική ή από το συμφέρον, αλλά από πιο έμφυτες και υποσυνείδητες συναισθηματικές αντιδράσεις, οι οποίες μάλιστα μπορεί και να κληρονομηθούν από τους γονείς στα παιδιά τους - κάτι που διστάζουν ακόμη να αποδεχτούν οι πολιτικοί επιστήμονες και κοινωνιολόγοι.

Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους περιοδικό βιολογίας "Current Biology", σύμφωνα με το "Science", το "New Science" και τους «Τάιμς του Λος Άντζελες», έκαναν πειράματα με 83 εθελοντές διαφόρων πολιτικών πεποιθήσεων, οι οποίοι κλήθηκαν να δουν μια σειρά από εικόνες (ευχάριστες, αηδιαστικές, απειλητικές, ουδέτερες), ενώ παράλληλα γινόταν απεικόνιση του εγκεφάλου τους με την τεχνική της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI). Την τελική αξιολόγηση έκανε ένας υπολογιστής με τη βοήθεια ενός ειδικού αλγόριθμου λογισμικού.

Η βασική διαπίστωση ήταν ότι ο διαφορετικός τρόπος που αντιδρά ο εγκέφαλος σε ένα αηδιαστικό θέαμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προβλέψει κανείς αν αυτό το άτομο είναι δεξιό ή αριστερό πολιτικά, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
 
Κάτι παρεμφερές έχει βρεθεί και σε προηγούμενες μελέτες, επιβεβαιώνοντας έτσι οριστικά ότι το συναίσθημα της αηδίας (περισσότερο από άλλα συναισθήματα) σχετίζεται στενά με τον πολιτικό προσανατολισμό ενός ανθρώπου.

Όσο πιο έντονα αηδιάζει κανείς (π.χ. βλέποντας ανθρώπινα περιττώματα, ακρωτηριασμένα ζώα, καμένα θύματα κ.α.), σύμφωνα με τους ερευνητές, τόσο πιθανότερο είναι να εντάσσεται στο δεξιό - συντηρητικό τμήμα του πολιτικού φάσματος. 

Οι άνθρωποι αυτοί, συνειδητά ή υποσυνείδητα, δίνουν έμφαση στη σωματική και πνευματική καθαρότητα (πιθανώς και υπό την πιο έντονη επιρροή των θρησκευτικών πεποιθήσεών τους).

Είναι αξιοσημείωτο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ότι η συναισθηματική αντίδραση της αηδίας αφήνει ένα σαφώς διακριτό νευρωνικό αποτύπωμα σε διαφορετικές περιοχές στον εγκέφαλο των δεξιών από ό,τι των αριστερών, σε βαθμό που μπορεί κανείς να μαντέψει τις πολιτικές απόψεις κάποιου, χωρίς καν να τον έχει δει, απλώς κοιτώντας την απεικόνιση του εγκεφάλου του, όπως αυτός αντιδρά σε μια αηδιαστική εικόνα.

«Στην πραγματικότητα, οι αντιδράσεις στον εγκέφαλο είναι τόσο ισχυρές, που μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια 95% πού ανήκει κανείς στο φάσμα προοδευτισμού - συντηρητισμού, δείχνοντάς του απλώς μία και μόνη εικόνα», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας.